پس از سرگذشت، به فاصله‌ی بیش از یک سال، عاشق اولین کار مستقل سیاوش قمیشی منتشر شد. وقفه‌ای طولانی که از سرگذشت تا عاشق وجود داشت هوادار سیاوش قمیشی را به تغییرات بنیادی در زمینه تنظیم امیدوار کرده بود، امیدی که با مطالب منتشر شده در فضای مجازی برای معرفی یک چهره‌ی تازه بیشتر و بیشتر شده بود اما اولین تیزر از این کار مشخص کرد که سیاوش قمیشی کماکان به آلترناتیوهای خود در زمینه تنظیم اعتقاد دارد. الیاس شیرزاد آلترناتیوی بود که به نظر می‌رسد حالا و بعد از بهروز لطفی پور به مهره اصلی سیاوش قمیشی تبدیل شده است، کسی که با تنظیم قطعات «شاهد» و «چهل سال» انتقادهای زیادی در زمینه میکس و مسترینگ متوجه شده بود، حالا با یک تنظیم معقول همراه با میکس و مسترینگ استاندارد، خود را به عنوان تنظیم کننده اول کارهای پیش روی سیاوش قمیشی مطرح می‌کند. به جرات می‌توان گفت مقوله تنظیم از سال ۲۰۰۵ ، اولین مقوله مورد بحث هواداران سیاوش قمیشی بوده است اما عاشق با محوریت ملودی و شعر، تنظیم را از کانون اصلی توجه خارج کرد، تنظیمی که نکته عجیب و تازه‌ای که به ایراد گرفتن منجر شود در خود ندارد! شاید تنها ایراد سختگیرانه‌ای که می‌توان به این تنظیم گرفت، اصرار به استفاده از سمپل تکراری گیتار و پیانو در کل آهنگ است. نکته دیگر، وجود المان‌های مشترک با تنظیم‌های بهروز لطفی پور است که مشخص‌ترین موارد، ساز سنتی و آوای ابتدای آهنگ است که به نوعی نشان می‌دهد فارغ از نام تنظیم کننده، وجود این المان‌ها جزو خواسته‌های سیاوش قمیشی است. کما اینکه بهروز لطفی پور در مصاحبه اختصاصی با قمیشی موزیک از اصرار سیاوش قمیشی به استفاده از کمانچه اشاره کرده بود. به هر حال قطعه‌ «تنها» پیش زمینه‌ای بود تا انتقاد خاصی به استفاده از این المان‌ها وجود نداشته باشد.

در بحث ملودی می‌توان به این نتیجه رسید که سیاوش قمیشی با توجه به بالا رفتن سن، در نوشتن ملودی‌های جدید محتاط‌تر عمل می‌کند. ملودی‌هایی که دارای اوج‌هایی با رینج پایین‌تر هستند تا منجر به مشکلات احتمالی صدا و تجربه ناموفقی مثل قسمت‌های اوج قطعه «نفس نفس ریمیکس» ابی نشود. با این وجود ملودی‌های سیاوش قمیشی کماکان تاثیرگذاری خود را حفظ کرده است. در کنار این موضوع، سیاوش قمیشی کماکان به ساخت ریتم‌های جدید علاقه نشان می‌دهد. به طور مشخص، همچون قطعه‌ «پیله» که ریتم ۶/۸ داشت، ملودی عاشق نیز روی ریتم ۶/۸ اما آرام‌‌تر نوشته شده است و در هر دو مورد سعی شده است ریتمی که در پس زمینه‌ی تنظیم به کار می‌رود دارای ضرب‌های خاص و فارغ از ۶/۸ مرسوم باشد. از این عدم تشابه می‌توان به مواردی چون صداهای استفاده شده در پروسه‌ی ساخت ریتم توسط تنظیم‌ کننده‌ی هر دو اثر پیله و عاشق و همچنین ضرب‌های به ‌نظر نامنظم اما در واقع منظم و روی ریتم اشاره کرد.

ترانه و شعر همانند روال موجود سال‌های گذشته، ارسالی از شاعران کم نام و نشان داخل ایران است که موافق و مخالفان همیشگی خود را داشته است. محتوای ترانه با کلمات ساده و خط‌های نسبتا طولانی می‌باشد که فارغ از مسائل تخصصی شعر و ترانه، پیام خود را به سادگی به گوش منتقل کرده و احساس مخاطب را درگیر می‌کند. به طور کلی سیاوش قمیشی از دیرباز به استفاده از ترانه‌های ساده اعتقاد داشته و با ترانه‌هایی چون زمزمه، دیوونه، پاییز و ... به عاشق رسیده است و این سابقه، وارد کردن ایراد به سادگی ترانه عاشق توسط مخاطب قدیمی و خاص سیاوش قمیشی را بی معنی می‌کند اما کماکان این توقع و انتظار وجود دارد که همانند گذشته علاوه بر ترانه‌های ساده، از ترانه‌های فاخر نیز استفاده شود تا تعادل لازم میان کارها شکل بگیرد. به طور کلی می‌توان از ترانه عاشق به عنوان ترانه‌ای همه گیر نام برد که مورد توجه مخاطب عام (نوجوان تا میانسال) نیز قرار گرفته و برای یک کار مناسبتی مثل ولنتاین انتخاب هوشمندانه‌ای بود.

موزیک ویدیو عاشق به کارگردانی کوجی زادوری دارای یک استوری بدون شروع و پایان است، عاشق و معشوق در آن مشخص نیست و فقط حال و هوای جدایی و دوری را به نمایش می‌گذارد. بر خلاف این مسئله، کوجی زادوری در به تصویر کشیدن سیاوش قمیشی به خوبی عمل کرده است.

بدون شک شات‌های گرفته شده در این ویدیو برای مخاطب خاص سیاوش قمیشی ناب می‌باشد. از عینک آبی سیاوش قمیشی تا پوشش او، حضور پشت پنجره و کنسرت با فیلمبرداری حرفه‌ای، همه و همه طرفدار سیاوش قمیشی را به وجد می‌آورد.

در آخر می‌توان گفت عاشق بدون توجه به موسیقی روز تهیه شده، دارای کهنگی خاص و امضای سیاوش قمیشی در تمام ابعاد اعم از ملودی، شعر، تنظیم و ویدیو است که با یک بررسی در میان عوام جامعه و فضای مجازی می‌توان به موفقیت و گیرایی آن پی برد.